Deze kan afgaan op de subjectieve waarneming van de patiënt of een audiometrisch onderzoek verrichten (16). Een systematische screening door huisartsen wordt echter niet zinvol geacht. De kosten wegen simpelweg niet op tegen de baten (17).
Er zijn verschillende screeningsmethoden om slechthorendheid bij ouderen te kunnen vaststellen. Ten eerste, werkt de eenvoudige vraag “Heeft u momenteel gehoorproblemen?” doeltreffend om een belangrijk deel van de mensen met gehoorproblemen te identificeren (4;7).
Ten tweede, is de Hearing Handicap Inventory for the Elderly (HHIE) van Ventry en Weinstein zodanig ontworpen dat de psychosociale problemen worden weergegeven die ouderen ervaren met betrekking tot slechthorendheid (7;18).
Ten derde, kunnen ouderen via internet of per telefoon gebruik maken van de Nationale Hoortest, ontwikkeld door Plomp en Mimpen, die de SRT (Speech-Reception-Threshold) in lawaai meet. De aanwezigheid van deze test kan ouderen bewust maken van hun gehoorprobleem en hen stimuleren in het zoeken van hulp (5;19).
