Osteoporose wordt gedefinieerd als een systemische aandoening van het skelet gekarakteriseerd door een lage botmassa en verslechtering van de microarchitectuur, met als gevolg een toegenomen risico op botfracturen.

Definitie volgens de Wereld Gezondheidsorganisatie:
‘Osteoporose is een aandoening die wordt gekenmerkt door het afnemen van de hoeveelheid bot en een verandering in de botstructuur met als resultaat een verhoogde breekbaarheid’.

Vermindering van de botdichtheid is normaal bij veroudering en wordt bij vrouwen na de menopauze bevorderd door een daling van de oestrogeenspiegels.