Het gebruik van instrumenten voor screening is in de dagelijkse praktijk van de eerste lijn niet noodzakelijk.
De Confusion Assessment Method (4) (level of evidence 2) is in de 2e lijn het meest gebruikte instrument wat in elke situatie toepasbaar is en gevalideerd voor gebruik door een arts of gespecialiseerd verpleegkundige. In het ziekenhuis dienen patiënten met een of meer risicofactoren voor delirium bij opname systematisch gescreend te worden op symptomen van delirium. Een meetinstrument dat hier speciaal voor ontwikkeld is, is de Delirium Observatie Schaal (3) of de Neelon/Champagne Confusion Scale (NEECHAM) (level of evidence 2).
Bij positieve score op de screeningsinstrumenten moet de diagnose bevestigd worden door te toetsen aan de DSM criteria van delirium door een arts of gespecialiseerd verpleegkundige. Daarna is het zaak op zoek te gaan naar de uitlokkende factor middels anamnese en lichamelijk onderzoek, aangevuld met aanvullend diagnostisch onderzoek.
